Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Radomsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Radomsku III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Przemysław Janicki

Protokolant : st.sekr.sądowy Katarzyna Piotrowska

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017r w Radomsku

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniej powódki O. K.

przeciwko P. K.

o alimenty

1.Zasądza alimenty od pozwanego P. K. na rzecz małoletniej powódki O. K., ur. (...) w Ł. w kwocie po 550(pięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatne do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki – jej matki M. J. w terminie do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 14 marca 2017 roku;

2.Oddala powództwo w pozostałej części;

3.Znosi wzajemnie między stronami poniesione przez nie koszty zastępstwa procesowego;

4.Nie obciąża pozwanego pozostałymi kosztami postępowania;

5.Nadaje wyrokowi w pkt.1 rygor natychmiastowej wykonalności;

Sygn. akt III RC 73/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 marca 2017 r. przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki M. J. domagała się od pozwanego P. K. na rzecz małoletniej O. K. kwoty po 700 zł miesięcznie tytułem alimentów, z góry do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu podała, że pozostawała z pozwanym w nieformalnym związku, z którego urodziła się małoletnia powódka. M. J. mieszkała wraz z pozwanym do 4 miesiąca życia dziecka. Pozwany wyprowadził się od powódki, jednakże dobrowolnie przekazywał na rzecz małoletniej niewielkie kwoty. Powódka wskazała, iż zaspokojenie niezbędnych potrzeb małoletniej O. miesięcznie wynosi 1.200-1.300 zł, na wskazaną kwotę składają się koszty utrzymania mieszkania, wyżywienie małoletniej, ubranie. Matka małoletniej obecnie nie pracuje, zajmuje się wychowaniem małoletniej córki, pozostaje na zasiłku macierzyńskim z tego tytułu uzyskuje 1.500 zł miesięcznie. Wraz z córką mieszka z rodzicami, jednakże nie są oni w stanie wspierać powódek, ani pomagać w wychowaniu małoletniej O.. Ponadto wskazała, iż pozwany uzyskuje dochody w wysokości około 2.000 zł miesięcznie z umowy o pracę.

Postanowieniem z dnia 22 marca 2017 r. tut. Sąd zabezpieczył powództwo małoletniej O. K., ur. (...) w Ł. przez zobowiązanie pozwanego P. K. do uiszczania na rzecz małoletniej kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnych do rąk przedstawicielki małoletniej powódki –jej matki M. J. w terminie do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat– do czasu zakończenia postępowania w niniejszej sprawie. (vide k. 13)

Na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2017 r. pełnomocnik przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki poparła powództwo, w celach ugodowych zaproponował kwotę 650 zł miesięcznie. Pełnomocnik pozwanego uznał powództwo do kwoty 400 zł miesięcznie w pozostałej części wniósł o jego oddalenie. (vide k. 45)

Strony postępowania nie doszły do porozumienia i nie zawarły ugody przed Sądem nie wyraziły woli poddania się mediacji.

Sąd dopuścił jako dowody w sprawie: dowód ze złożonych przez strony zaświadczeń, faktur oraz dowód z przesłuchania stron na okoliczność usprawiedliwionych potrzeb powódki oraz możliwości zarobkowych, dochodowych stron i ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka O. K. urodzona dnia (...) w R., pochodzi z nieformalnego związku (...).

M. J. i pozwany P. K. pozostawali w nieformalnym związku mieszkali wspólnie do czwartego miesiąca życia małoletniej córki. Obecnie małoletnia pozostaje pod opieką M. J.. Pozwany po wyprowadzeniu się z wspólnie zajmowanego mieszkania, partycypował w kosztach utrzymanie córki – przekazując matce małoletniej kwotę 400 złotych miesięcznie.

(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 6; przesłuchanie M. J. k. 45v.-46v.;)

Obecnie małoletnia powódka mieszka wraz z matką oraz dziadkami macierzystymi w domu jednorodzinnym. M. J. wraz z córką zajmuje jeden pokój, dodatkowo korzysta z kuchni, łazienki, salonu. Matka M. J. przebywa na zasiłku przedemerytalnym, z powodu problemów z kolanem nie może podjąć się opieki nad wnuczką. Ojciec powódki przebywa na emeryturze i nie chce pomagać w opiece nad wnuczką.

Małoletnia O. J. obecnie ukończyła pierwszy rok życia, cierpi na skazę białkową, co wiąże się z dodatkowym kosztem leczenia tj. 119 zł miesięcznie, wizyta co dwa miesiące 100 zł. Małoletnia z powodu nierówności kręgosłupa, korzysta z pomocy rehabilitanta, raz na pół roku.

Matka małoletniej powódki, M. J. ma 30 lat, jest przedstawicielem handlowym w (...) spółka akcyjna, z tytułu pracy uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości 1.668,50 zł netto, jednakże po urodzeniu córki nie pracuje i przebywa na urlopie macierzyńskim. Przedstawicielka ustawowa będąc na zasiłku macierzyńskim pobierała 1.500-1.600 zł miesięcznie. M. J. zamierza podjąć pracę w niepełnym wymiarze, dlatego też zamierza nająć opiekunkę, ewentualnie będzie korzystać z prywatnego żłobka. M. J. wskazała, iż miesięczna opłata za żłobek wynosi około 700-800 zł miesięcznie, zaś koszt zatrudnienia niani wynosi 1.000 zł miesięcznie.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki wskazała, iż dokłada się do kosztów utrzymania domu. Udział w kosztach powódki w utrzymaniu domu wynosi około 250-300 zł, (koszt opału 65 zł, 10 zł prąd, woda 7 zł, śmieci 15 zł na dwie osoby, gaz na osobę około 15 zł, podatek od nieruchomości 7-8 zł na osobę). Przedstawicielka ustawowa małoletniej dodatkowo ponosi koszt dojazdu do pracy, tj. około 150-200 zł, gdyż musi dojeżdżać z miejsca zamieszkania do pracy w R.. Powódka jest w posiadaniu pojazdu marki F. (...) z 2001 r.

M. J. ponosi koszty utrzymania córki na które składają się: wyżywienie około 300 zł miesięcznie, na wskazaną kwotę zalicza się ok. 12 zł na 1 opakowanie mleka B. 2, zużywane jest jedno opakowanie miesięcznie, gdyż karmi dziecko piersią. Małoletnia spożywa również gotowe obiadki i specjalne produkty bez laktozy. Według powódki korzystanie z produktów bez laktozy generuje wzrost cen o około 60 zł. Koszt ubrania małoletniej wynosi około 160 zł, zabawki dla dziecka średnio 91 zł miesięcznie. Środki pielęgnacyjne około 359 zł miesięcznie tj. sudocreme 18 zł, bepanthen 39 zł, dodatkowo emolienty do kąpieli 80 zł i do smarowania ciała, płyn do płukania 12 zł (raz na dwa miesiące), pampersy na promocji kosztują 45 zł, bez promocji 55 zł, jedna paczka raz na tydzień. Dodatkowe akcesoria dla dziecka to kwota 65 zł miesięcznie.

Powódka nie ogranicza możliwości kontaktów dziecka z ojcem. Pozwany przekazuje na rzecz córki miesięcznie kwotę 400 zł, dodatkowo kupuje dziecku głównie zabawki, zakupił również krzesełko do karmienia, które kosztowało 250 zł.

(dowód: przesłuchanie M. J. k. 11, 45v.-46v.; zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k. 3; faktury VAT k. 34-40; potwierdzenie przelewu k. 19-25; informacja k. 41, informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za 2016 r. k. 42; wniosek o obniżenie wymiaru czasu pracy k. 43, zaświadczenie o zarobkach k 44;)

Pozwany P. K. ma 28 lat, z zawodu kucharz. Od czerwca 2016 r. pracuje jako magazynier w firmie (...) Sp. z o.o. z wynagrodzeniem miesięcznym 1.600 zł netto. Pracuje również w weekendy w godzinach 6:00-14:00 lub w godzinach 14:00-22:00, za nadgodziny pozwany uzyskuje wolny dzień w pracy. Z powodu pracy w różnych godzinach nie może podjąć dodatkowego zatrudnienia. W okresie gdy przebywał na zasiłku dla bezrobotnych, otrzymywał 600 zł, następnie 400 zł, dorabiał również jako kucharz na uroczystościach, weselach i dodatkowo uzyskiwał 1.000 zł miesięcznie. Dorabiając jako kucharz pracował od czwartku - piątku do niedzieli. Pozwany P. K. w 2016 r. uzyskał dochód roczny w wysokości 17.351 zł netto.

Pozwany mieszka wraz z rodzicami w mieszkaniu w bloku spółdzielczym, dokłada się do rachunków około 150 zł i do jedzenia 100 zł. Posiada samochód marki M. z 2003 r. o wartości około 3.000 zł, nie posiada oszczędności ani nieruchomości.

Pozwany wskazał, iż kwota 400 zł którą przekazywał na rzecz małoletniej córki została ustalona wspólnie z powódką. Dodatkowo kupuje małoletniej zabawki, czasami proszek, sudocrem, owoce, zupki. Pozwany wskazał, iż mógł zawsze liczyć na wsparcie finansowe jego rodziców, jak i rodziców powódki. Matka pozwanego przyjeżdżała opiekować się małoletnią wnuczką. Pozwany nie może zabierać córki poza jej miejsce zamieszkania, dlatego spotyka się z córką 4 razy w miesiącu. Pozwany twierdzi, iż może podjąć się opieki nad córką, gdyż pracuje na zmiany i co jakiś czas ma wolny dzień.

Pozwany wskazał, iż był z córką na badaniu, aby sprawdzić kręgosłup, lekarz stwierdził, iż córka rozwija się prawidłowo.

(dowód: przesłuchanie P. K. k. 46v. - 47; zaświadczenie o zarobkach k. 10, zaświadczenie o wysokości dochodu podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych k. 17, umowa o pracę k. 18, potwierdzenie przelewu k. 19-33)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zebranych w aktach sprawy oraz z dowodu z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego na okoliczność usprawiedliwionych potrzeb powódki oraz możliwości zarobkowych, dochodowych osób do alimentacji zobowiązanych.

Sąd zważył, co następuje:

Podstawę rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowi art. 135 § 1 i 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – art. 133 § 1 kro oraz art. 128 kro zgodnie, z którym obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Małoletnia O. K. ur. (...) niewątpliwie nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie – zarówno z uwagi na wiek jak i z racji nie posiadania żadnego majątku – z którego dochody można by przeznaczyć na utrzymanie małoletniej. W związku z powyższym małoletnia O. K. wymaga pomocy rodziców. Dziewczynka skończyła pierwszy rok życia i wymaga stałego nadzoru i opieki. Bez wątpienia matka spełnia obowiązek pieczy i opieki nad małoletnią córką. Ojciec małoletniej wprawdzie nie uczestniczy w sprawowaniu bieżącej pieczy nad córką, ale spełnia na jej rzecz świadczenia pieniężne do rąk matki małoletniej powódki, ponadto poza alimentami P. K. kupuje często córce zabawki, kremy do ciała.

Nałożony na rodziców obowiązek alimentacyjny w stosunku do własnego dziecka podlega regulacji specjalnej i uprzywilejowanej. Rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami.

Zgodnie z art. 135 § 1 kro o zakresie obowiązku alimentacyjnego ze strony zobowiązanej – w tym przypadku ojca małoletniej powódki – decydują możliwości zarobkowe i majątkowe. Możliwości zarobkowe nie muszą być utożsamiane z faktycznymi zarobkami pozwanego. Pozwany P. K. pracuje, osiąga stałe miesięczne wynagrodzenie w wysokości ok. 1.600 złotych, pozwany nie starał się uzyskać dodatkowego wynagrodzenia. Pozwany przekazuje na rzecz małoletniej kwotę 400 zł miesięcznie aby zapewnić córce niezbędne na pokrycie potrzeb związanych z wyżywieniem i ubraniem. Pozwany wprawdzie nie uczestniczy w sprawowaniu osobistej pieczy nad córką, ale czyni starania zabezpieczenia materialnego małoletniej powódki.

Matka małoletniej O. - M. J. sprawuje osobistą opiekę i pieczę nad córką. Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki dotychczas przebywała na urlopie macierzyńskim i zajmowała się córką. M. J. zamierza wrócić do pracy, w obniżonym czasie pracy, dlatego też zamierza do opieki nad małoletnią O. nająć nianię lub zostawiać córkę w żłobku, co będzie wiązało się z dodatkowym kosztem utrzymania małoletniej powódki.

Zdaniem Sądu kwota wskazana przez matkę dziecka – jako koszt utrzymania małoletniej O. 1.200-1.300 zł jest wygórowany. Faktyczny koszt utrzymania niespełna rocznej O. oscyluje w wysokości 800 – 850 złotych miesięcznie (wraz z przypadającymi na osobę kosztami związanymi z utrzymaniem mieszkania).

Pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania córki w kwocie po 550 złotych miesięcznie. W ocenie Sądu kwota zasądzonych alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej córki odpowiada rzeczywistym potrzebom małoletniej powódki. Sąd uznał, iż jest to kwota wystarczająca, bowiem wyższa suma alimentów stanowiłaby zbyt duże obciążenie i pozbawiłaby pozwanego środków niezbędnych na własne utrzymanie. Sąd ma na uwadze, iż żądana przez przedstawicielkę ustawową małoletniego powódki kwota alimentów w wysokości po 700 złotych jest wygórowana. W niniejszej sprawie alimenty należne są małoletniej powódce a nie jej matce. Zaznaczenia wymaga, iż rodzice małoletniej powódki pozostawali w nieformalnym związku i ich rozstanie nie pociąga za sobą powstanie obowiązku z art. 27 kro.

W związku z powyższym Sąd uznał, iż koszty utrzymania małoletniej O. w pozostałym zakresie obciążają jej matkę, która jest osobą młodą, pracującą, winna również partycypować także materialnie (nawet w niewielkim zakresie) w kosztach utrzymania córki. Ponadto zważyć należy, iż dotychczas M. J. jako matka wypełniała swój obowiązek alimentacyjny względem dziecka we właściwy sposób, opiekując się córką.

Wobec powyższego powództwo należało uwzględnić w części. Sąd uwzględnił częściowo roszczenie powódki i zasądził od pozwanego alimenty na rzecz małoletniej powódki O. K. w kwocie 550 zł miesięcznie, płatne do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki – jej matki M. J., z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, wraz z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 14 marca 2017 r., a w pozostałej części powództwo oddalił – jako nadmiernie wygórowane.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Z uwagi na wynik sprawy oraz sytuację materialną obu stron Sąd zniósł wzajemnie koszty procesu między stronami (każda ze stron korzystała z pomocy profesjonalnego pełnomocnika) – podstawę rozstrzygnięcia w tym zakresie stanowił art. 100 k.p.c.

Na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył pozwanego kosztami postępowania w sprawie – mając na uwadze obciążenie – głównie alimentacyjne – pozwanego.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień;

2.  odpis uzasadnienia doręczyć pełnomocnikom strony pozwanej i strony powodowej;

R., dnia (...).(...).(...)r.